5 Fisket etter avtalane i 2019 og 2020

Dette kapittelet gjer greie for hovudtrekka i fisket etter avtalane Noreg hadde med andre land i 2019 og 2020. Hovudvekta er lagt på norsk utnytting av avtalane og i kva grad partane som får tildelt kvotar i havområda under norsk jurisdiksjon, faktisk nyttar desse kvotane, og verdien av fisket etter avtalane.

Det går generelt godt i den norske fiskerinæringa, trass koronapandemien som slo inn i 2020, og norske fiskarar nyttar generelt kvotane godt. For dei kommersielt viktigaste bestandane blir kvotane nytta så godt som fullt ut, jf. tabell 5.1. For mange fiskeartar er det innført kvotefleksibilitet over år, dette gjeld mellom anna torsk, hyse, sei, norsk vårgytande sild, kolmule, sild sør for 62°N og makrell. Samanlikningar mellom kvotar og fangst i dei enkelte år vil difor vere misvisande. Fiskeslaga dette gjeld er markert i fotnotane i tabellane i dette kapittelet. Innføring av kvotefleksibilitet over år har gjort at kvotane i dei fleste tilfella blir fullt utnytta av alle partar. Variasjon i kvoteutnytting kan til dømes reflektere fiskeflåten si tilpassing til prisvariasjon over år, prioritering av anna aktivitet eller dårlege fangstforhold.

På dei bestandane som vi deler med Russland nyttar Noreg kvotane stort sett godt. Russland fiskar store delar av sine kvotar i norsk økonomisk sone og fiskevernsona ved Svalbard.

Noreg nyttar kvotane på fellesbestandane i Nordsjøen godt med unntak av hyse og raudspette. Torskebestanden er i nedgang og kvoten for 2020 vart halvert samanlikna med kvoten i 2019.

Ifølgje offisiell fangststatistikk har EU dei seinare åra hatt relativt god utnytting av dei fleste fellesbestandane i Nordsjøen, det same gjeld kvotane dei har i norsk sone nord for 62°N.

Med unntak av hyse og kviting har Sverige nytta sine kvotar, som dei får ut frå nabolandsavtalen i norsk økonomisk sone, godt.

I EU-farvatna vart dei norske kvotane og sonetilgangen av dei pelagiske artane makrell, nordsjøsild, kolmule og havbrisling, i tillegg til augepål og lange, spesielt godt nytta. Årsaka til dette var mellom anna fiskeflåten sitt driftsmønster.

Det norske fisket i Skagerrak har dei siste åra i hovudsak vore konsentrert om reker, mens EU har fiska mest av artane torsk, raudspette, sild og reker i Skagerrak.

Noregs hovudfiskeri i Færøysona er brosme og lange/blålange. Norske fartøy har for fyrste gong på fleire år nytta kvotane av lange/blålange fullt ut, og det norske fisket har vorte stoppa tidleg på hausten. Færøyane har fiska mesteparten av kvotane sine på torsk og sei i NØS begge åra. Hysekvoten vart dårleg nytta i 2019. Når det gjeld pelagiske fiskeri, har dei god tilgang i andre soner.

Noreg har hatt godt utbyte av kvotane i Grønland si sone i 2019 og 2020. Det same har Grønland i NØS nord for 62°N. Grønland har fiska med tre fartøy i 2019 og to fartøy i 2020.

Norske fartøy har nytta kvotane på botnfisk ved Island godt dei seinaste åra. Dei siste åra har dette fisket vore regulert gjennom ei rulleringsordning basert på loddtrekking blant fartøy som har meldt seg på til dette fisket, noko som gjer reguleringa meir rettferdig.

Island har tradisjonelt nytta torskekvoten som dei er tildelt i NØS nord for 62°N godt, samstundes som dei i stor grad utnyttar det kvantum som kan fiskast som bifangst.

Alle kyststatane har nytta kvotane sine av dei pelagiske artane norsk vårgytande sild, kolmule og makrell godt. Sett bort frå dei to siste sesongane (2018/2019 og 2019/2020) då det ikkje vart opna for fiske, har Noreg nytta heile loddekvoten sin ved Island, Grønland og Jan Mayen. Dette har mellom anna samanheng med at Noreg dei siste åra har hatt full sonetilgang til islandsk sone. Sidan det ikkje har vore opna for eit sommarfiske på fleire år, har det berre vore mogleg å fiske lodde ved Island om vinteren. Sesongen 2020/2021 vart det endeleg grunnlag for å opna for eit loddefiske. Det har vore stor etterspurnad etter lodde, noko som har ført til svært gode prisar for fiskeflåten.

Det har ikkje vore opna for loddefiske i Barentshavet i 2019 og 2020. Tabell 5.2 gjev eit oversyn over verdien av dei viktigaste fiskeria i Noreg. Her ser vi på det einskilde fiskeri, og ikkje berre på verdien av den einskilde kvoteavtalen. Noreg får til dømes kolmule i kyststatsavtalen om kolmule, men òg i den bilaterale avtalen med EU. Vi ser at torsken i Barentshavet utgjer om lag halvparten av verdien av fiskeria i tabell 5,2, medan makrellen står for cirka 16 prosent av verdien. Dette vil variere både som følgje av endringar i kor store kvotane òg prisane er.

Forstørr bilete

Foto: Johan Wildhagen Norges Sjømatråd

5.1 Verdien av fisket

Det er fleire faktorar som påverkar verdien av det norske fisket, som kvoter, prisen på råstoff, valutasvingingar og handelspolitikk. Generelle utviklingstrekk i samfunnet har òg stor betyding for fiskeria, som den teknologiske utviklinga, den generelle økonomiske utviklinga og demografiske trendar. Det går generelt godt i den norske fiskerinæringa, trass koronapandemien som slo inn i 2020. I 2020 eksporterte Noreg villfanga fisk og fiskeprodukt for 31,6 milliardar kroner, som vart ny rekord.

Dette delkapittelet gjer greie for hovudtrekka i utviklinga av verdien på kvotane for dei viktigaste fiskeslaga over tid og med fokus på perioden 2018–2020. Hovudtrekka i utviklinga av lønnsemda i den norske fiskeflåten generelt og for fartøygruppene i lønnsemdgranskinga spesielt blir også presentert.

Innan botnfiskeria er det fiskeartane torsk, hyse, sei og reke som er dei kommersielt viktigaste, medan det innan pelagiske fiskeri er artane sild, makrell og kolmule som er kommersielt viktigast.

5.1.1 Verdien av kvotane for norske fiskarar

Verdien på kvotane som norske fiskarar kan fiske på etter avtalane er reikna ut ved å samanstille kor mange tonn fiskarane har hausta av kvoten sin og kva pris dei får ved landing av fangsten («fangstverdien»). For å finne fangstverdien har vi nytta gjennomsnittspris for fiskar pr. kilo landa fisk rundvekt1. Det vi ser på her, er kun verdi på fiskeslaga og ikkje den verdi fisken kan generere i form av vidaresal og ringvirkningar.

5.1.1.1 Torsk og hyse

For både torsk og hyse har kvoteverdien auka over heile perioden frå 2010 til 2020. Dette er tydlegast for torsk, der ein ser at kvoteverdien auka frå 2018 til 2020 sjølv om kvotane er relativt stabile. Frå 2017 til 2020 steig prisen på torsk med 31 prosent, målt i 2020-verdi. Prisen på torsk har stige kvart år sidan 2013. For hyse har prisen vore varierande i heile perioden.

Forstørr bilete

Forstørr bilete

5.1.1.2 Sild, makrell og kolmule

For makrell, sild og kolmule i Nordsjøen og Skagerrak var både kvotar og kvoteverdiar høgare i 2020 enn i 2010. Medan det for norsk vårgytande sild (NVG-sild) var høgare kvotar og kvoteverdi i 2010 enn i 2020.

For sild i Nordsjøen og Skagerrak har prisen vore varierande over heile perioden, men den har stige kvart år frå 2018. Kvoteverdien var i 2020 på same nivå som i 2018, sjølv om kvota i 2018 var på eit høgare nivå enn i 2020.

Forstørr bilete

Målt i 2020-verdi, var 2016 året med høgast gjennomsnittspris for NVG-sild, med kr 8,20. Lavast gjennomsnittspris var det i 2010 med kr 3,55. I 2020 var førebels gjennomsnittspris kr 5,86. Kvoteverdien har stige etter 2018. Auken frå 2018 til 2019 kom på grunn av auka kvote, og auken frå 2019 til 2020 kom på grunn av auka pris.

Forstørr bilete

Prisen for makrell har variert mykje i perioden. Prisen gjekk ned frå 2019 til 2020, og var i 2020 på kr 13,10. På grunn av auka kvote gjekk kvoteverdien likevel opp.

Forstørr bilete

Prisen på kolmule har stige dei siste åra. Dette har resultert i ein kraftig auke i kvoteverdi frå 2019 til 2020 sjølv om kvoten var på same nivå dei to åra.

Forstørr bilete

5.1.2 Lønnsemda i den norske fiskeflåten

Fiskeridirektoratet samlar kvart år inn opplysningar om lønnsemd og arbeidsinnsats frå den norske fiskeflåten. Alle registrerte fiskefartøy som har hatt ei fangstinntekt over ei minimumsgrense, som varierer etter storleiken på fartøya, inngår i lønnsemdgranskinga. Desse fartøya står for rundt 90 prosent av den totale fangstinntekta i norske fiskeri.2 I Noreg har vi hatt lønnsemdgranskingar sidan 1950, men den første tida kun for utvalde fartøygrupper og ikkje årleg. Sidan 1966 er lønnsemdgranskingane gjennomført årleg, og etter kvart for heile fiskeflåten. I lønnsemdgranskinga er det to ulike nøkkeltal som seier noko om lønsemda – driftsmargin og totalkapitalrentabilitet. Nøkkeltalet driftsmargin viser kor mange kroner ein har tent pr. 100 kroner omsett, medan nøkkeltalet totalkapitalrentabilitet gjev uttrykk for avkastninga til den totale kapitalen. Desse to nøkkeltala samvarierer i stor grad, og vi har difor her valt å vise lønnsemda i form av nøkkeltalet driftsmargin.

Dei underliggande årsakene til den positive lønnsemdsutviklinga i perioden sett under eit er fleire. Fleire av dei viktigaste fiskebestandane våre har vore i langt betre tilstand på 2000-tallet enn dei var på 1990-tallet. Samstundes er talet på merkeregistrerte fiskefartøy redusert, noko som bidreg til reduserte kostnader og auka produktivitet.

Auka kvotar av viktige kommersielle artar som torsk, hyse og sei innanfor botnfiskeria og sild, makrell og kolmule innanfor pelagiske fiskeri har vore vesentleg for at den norske fiskeflåten i dag har god lønnsemd. Samstundes er det ikkje kvotane aleine som gjev god lønnsemd. Noreg er ein betydeleg eksportør av fisk – over 90 prosent av det vi haustar blir eksportert. Situasjonen i marknadene og prisendringar på kommersielt viktige fiskeslag har også stor verknad for korleis lønnsemda i den norske fiskeflåten endrar seg.

Figur 5.8 viser utviklinga i driftsmargin for den norske fiskeflåten frå 1980 til 2019.

Forstørr bilete

¹ Driftsmargin = (driftsresultat/driftsinntekter) * 100, Driftsmarginen gjev uttrykk for storleiken på inntening for kvar 100 kr solgt.

Driftsmarginen i 2019 var saman med 2011 og 2016 den høgaste som er målt. Førebelse tal for 2020 viser at fangstverdien for norske fartøy var 3 prosent høgare enn i 2019.

Innan pelagisk sektor var fangstverdien rekordhøg i 2020, medan fangstverdien innan torskesektoren var på nivå med 2019. Korleis dette vil slå ut på lønnsemda, er vanskeleg å seie då det totale kostnadsbiletet for 2020 ikkje er klart på noverande tidspunkt.

Medan figur 5.8 viser utvikling i lønnsemd samla sett tilbake til 1980, viser figur 5.9 utviklinga i lønnsemd innan botnfiskeri og pelagiske fiskeri for perioden frå 2010 til 2019.

Forstørr bilete

Innan botnfiskeria er torsk, hyse, sei og reke viktige kommersielle artar, medan det innan pelagiske fiskeri er artane sild, makrell og kolmule som er kommersielt viktigast. Driftsmarginen innan dei pelagiske fiskeria har over tid vore høgare enn driftsmarginen innan botnfiskeria, men vi ser ein tendens til at denne forskjellen har minka over tid.

Det er store variasjonar i lønnsemd mellom fartøy innan ei flåtegruppe og mellom flåtegrupper. Figur 5.10 og X viser utviklinga i driftsmargin for høvesvis utvalde kystfiskegrupper og havfiskegrupper for åra 2010 til 2019. Det har tradisjonelt vore ringnotsnurparar og torsketrålarar som har oppnådd høgast driftsmargin. Dei siste åra har også dei pelagiske trålarane hatt høg driftsmargin og i 2019 var det denne fartøygruppa som oppnådde den høgaste driftsmarginen. Kystfiskefartøya og den konvensjonelle havfiskeflåten ligg noko lågare i driftsmargin.

Forstørr bilete

Forstørr bilete

Boks 5.1 Utviklinga i dei norske fiskeria sidan etterkrigstida.

Det årlege fangstkvantumet har variert naturleg med biologiske variasjonar og tilhøyrande kvotar. Enkelte periodar er sterkt påverka av kollaps i bestanden av norsk vårgytande sild og den sterke nedgangen i torskebestanden på 1980- og 1990-talet. Etter ein liten auke etter krigen har talet på fiskarar og fiskefartøy blitt redusert som følgje av auka effektivitet på grunn av teknologisk utvikling og ein styrt struktureringspolitikk. Dette har gjeve ein betydeleg produktivitetsvekst i fiskeria, og fangst per fiskar har auka frå under 10 tonn per fiskar i 1945 til over 220 tonn i 2020.

Forstørr bilete

5.2 Tosidige avtalar

5.2.1 Noreg – Russland

Noreg har i all hovudsak ei høg utnytting av kvotane på dei fiskebestandane vi forvaltar saman med Russland. Noreg har god tilgang på desse bestandane i eiga sone, og vi nyttar difor lite av sonetilgangen vi har i russisk sone. Justert for kvotefleksibilitet ligg utnyttingsgraden på 100 prosent for torsk og hyse, bortsett frå at utnyttingsgraden på hyse var på 82 prosent i 2020. Dette kjem i all hovudsak av høg torskekvote og at den kystnære flåten har utfordringar med tilgangen til hysebestanden. Fiskeridirektoratet har justert reguleringa i løpet av åra ved å innføre høg overregulering og fritt fiske for å legge til rette for at norsk hysekvote kan nyttast fullt ut. Noreg utnytta berre 67 prosent av kvoten på snabeluer i 2019, og dette skuldast truleg stor auke i totalkvoten dei siste åra.

Russland utnyttar også kvotane sine godt, dei fiskar betydelege delar av sine kvotar av torsk, sei, steinbit og uer i norsk økonomisk sone. Når det gjeld det russiske fisket av norsk vårgytande sild i 2019 og 2020 fiska dei derimot ein svært liten del i norske farvatn. Årsaka til dette var dårleg tilgang på sild i norske farvatn og at silda oppheldt seg store delar av hausten i internasjonalt farvatn.

5.2.2 Noreg – EU

Tabell 5.7 viser fangstmoglegheitene for norske fartøy i EU-sona. For fleire artar kan kvoten også fiskast i NØS eller i internasjonalt område. Det er til dømes tilfellet med kolmule, makrell og fellesbestandane i Nordsjøen. Avvik kan komme av at fisken er vanskeleg tilgjengeleg eller at det er liten interesse for å fiske arten. I EU-farvatna vart dei norske kvotane av dei fleste viktige bestandane godt nytta.

Noreg får også kvotar i grønlandsk farvatn gjennom forhandlingane med EU, jf. tabell 5.7. Tradisjonelt har blåkveitekvoten på Vest-Grønland vore best nytta, men dei siste åra har også blåkveitekvoten på Aust-Grønland vore nytta. Dei siste åra har det vore lita interesse for å fiske reker, dette på grunn av at det har vore vanskeleg å finne denne arten.

Tabell 5.8 viser EU sine kvotar og fangstar i norske havområde. I NØS i Nordsjøen er kvotar både i 2019 og 2020 sett saman av fleire kvoteavtalar: avtalen mellom EU og Noreg, avtalen mellom Sverige og Noreg, «kolmuleavtalen», «makrellavtalen» og den bilaterale soneadgangsavtalen mellom EU og Noreg.

Fisket i Skagerrak og Kattegat

I Skagerrak og Kattegat har EU dei siste åra nytta best kvotane på torsk, sild og reker. Det er i hovudsak Danmark og Sverige som fiskar på desse kvotane, men andre EU-land har mindre kvotar for enkelte artar. På eige grunnlag kvoteregulerer EU òg andre bestandar enn dei det er fastsett kvotar på gjennom avtalen om regulering av fiskebestandane i Skagerrak og Kattegat.

Det norske fisket i Skagerrak har i hovudsak vore konsentrert om reker og sild. Noreg har til dømes ein ganske stor kvote på kystbrisling som blir lite nytta. Dette fiskeriet har vore eit kombinasjonsfiskeri av brisling og sild som har funne stad på dei tradisjonelle felta i Oslofjorden. Tabellane 5.10 og 5.11 viser kvotane og fangstane i Skagerrak og Kattegat i 2019 og 2020.

Noreg – Sverige

Noreg har ein nabolandsavtale med Sverige om fiskeri, som gjev svenske fiskarar rett til å fiske i norsk sone i Nordsjøen. Svenske kvotar og fangstar i norske havområde i 2019 og 2020 er vist i tabell 5.11. Med unntak av hyse og kviting nyttar Sverige desse kvotane godt.

5.2.3 Noreg – Færøyane

Norske fartøy har nytta kvotane på botnfisk i færøysk sone i mykje større grad dei siste åra, og norske fartøy sitt fiske etter botnfisk i færøysk sone blei stoppa tidleg på hausen både i 2019 og 2020.

Færøyane har nytta botnfiskkvotane godt. Færøyske fartøy har i hovudsak fiska kvoten på makrell i si eiga sone, i EU-sona og i internasjonalt farvatn dei siste åra. Dei har difor ikkje fiska noko særleg makrell i NØS nord for 62°N, eller i fiskerisona ved Jan Mayen i 2019 eller 2020. Færøyane har ikkje hatt tilgang til å fiske kolmule i norske havområde dei siste åra.

5.2.4 Noreg – Grønland

Noreg sine kvotar og fangstar i grønlandsk sone i 2019 og 2020 går fram av tabell 5.40. I tillegg kunne norske fartøy fiske i grønlandsk sone på kvote tildelt av EU, sjå tabell 5.33.

Kvotane på torsk og blåkveite vart godt nytta. Kvoten på uer er delt i botnlevande og pelagisk uer. Den pelagiske uerkvoten frå Grønland og EU kan óg bli fiska i internasjonalt farvatn. Desse kvotane blir godt nytta.

Grønland sine kvotar i NØS blir som regel godt utnytta, jf. tabell 5.41. I 2019 var det tre fartøy som fiska dei grønlandske kvotane i norske havområde, mens det i 2020 var to grønlanske fartøy som fiska i norske havområde

5.2.5 Noreg – Island

Norske fartøy har nytta kvotane på botnfisk ved Island godt dei seinaste åra, jf. tabell 5.42 som viser norske kvotar og fangstar i islandsk sone. Dei siste åra har dette fisket vore regulert gjennom ei rulleringsordning basert på loddtrekking blant fartøy som har meldt seg på til dette fisket. To nye fartøy får vere med i dette fisket kvart år.

5.3 Kyststatsavtalar og andre fleirsidige avtalar

5.3.1 Norsk vårgytande sild

I 2007 vart kyststatane einige om å innføre kvotefleksibilitet over årsskiftet for 2008. Denne ordninga er seinare ført vidare. Tabell 5.18 og 5.19 viser kvotane før og etter overføringar mellom partane, og overføringar over år.

Som følgje av at Færøyane hausten 2012 fremja krav om ein høgare del norsk vårgytande sild, vart det i åra 2013 og 2014 inngått firepartsavtalar mellom EU, Island, Noreg og Russland om fordeling av norsk vårgytande sild. I avtalane vart det sett av eit kvantum til færøysk fiske, i samsvar delen deira frå 2007. Det vart ikkje semje om ein kyststatsavtale for 2015, men partane vart likevel samde om ein totalkvote i tråd med anbefalinga frå ICES. I 2016 vart det heller ikkje semje om ein avtale, men 15. januar 2016 la Noreg fram eit forslag til forvaltingstiltak i NEAFC sitt konvensjonsområde for 2016. I forslaget var det mellom anna lagt opp til ein TAC ut frå forvaltingsplanen. Tre partar stemte for, ein imot og ein part valde å ikkje stemme. Noreg sitt forslag vart difor vedteke. For åra 2017 til og med 2020 har partane vorte samde om ei totalkvote for nvg-sild. Andelsfordelinga er det ikkje semje om og partane set seg unilaterale kvotar. Fordelinga av kvotar for 2019 og 2020 er gitt i tabell 5.18 og 5.19.

Forstørr bilete

Foto: Jørgen Ree Wiig, Fiskeridirektoratet

Vandringsmønsteret til silda endrar seg stadig. Det ser ein spesielt i 2017, 2018 og 2019 då den store silda oppheldt seg i ein lengre periode i internasjonalt farvatn. Dette gjorde at kyststatane, med unntak av Noreg og Island, fisket den største delen av kvoten sin her. Island og Noreg hadde hovudfisket i eigne farvatn. I 2020 ser ein eit anna fangstmønster: Førebelse innrapportert tal til NEAFC viser at Færøyane i 2020 fiska mesteparten av kvoten sin i IØS, Island fiska hovudsakleg i eiga sone medan EU og Russland fiska ein større del i NØS.

Når det gjeld Noreg tok det hausten 2019 lang tid før den store silda kom inn til norskekysten, noko som gjorde at ein del av den norske flåten måtte til internasjonalt farvatn for å fiska sild. Noreg fiska difor 26 prosent av fangstane i 2019 i internasjonalt farvatn, til samanlikning fiska dei 7 prosent i internasjonalt farvatn i 2020.

5.3.2 Lodde ved Island, Grønland og Jan Mayen

Etter mange forhandlingsrundar sidan 2015, inngjekk kyststatane ein ny trepartsavtale juni 2018.

Hausttoktet i 2019 der det vart gjennomført målinger på moden lodde, og tokt gjennomførte i januar og februar 2020 gav dårlege resultat. Det vart difor ikkje funne grunnlag for å opne for eit loddefiske sesongen 2019/2020.

Målingar hausten 2019 på umoden lodde førte til at ICES fant grunnlag for å fastsetje ein førebels TAC på 169 520 tonn for sesongen 2020/2021. Hausten 2020 vart det gjennomført fleire loddetokt som førte til at TAC den 16. oktober vart nedjustert til 0 for så å bli auka til 21 800 tonn 16. desember 2020.

Januar 2021 gjennomførte Island nye tokt, noko som gjorde at det vart funne grunnlag for å auka TAC til 54 200 tonn den 22. januar. Islands havforskingsinstitutt fann ein feil i bestandsestimeringen som gjorde at TAC vart oppjustert til 61 000 tonn 24. januar. Norsk kvote vart berekna til 33 388 tonn lodde og fisket vart opna 28. januar.

Island gjennomførte eit nytt tokt i byrjinga av februar, det vart då funne grunnlag for å auka TAC ytterlegare den 4. februar, då til 127 300 tonn. Basert på denne auken og dei andre kvotekomponentane vart norsk kvote difor auka til 41 808 tonn lodde.

Loddefisket er avgrensa til fartøy med ringnottillatelse og det er veldig stor interesse for å delta. Det har vore stor etterspørsel etter lodde, noko som har ført til svært gode prisar for fiskeflåten. Heile den norske kvoten vart utnytta og alt blei omsett til konsum.

5.3.3 Kolmule

Frå og med 2013 vart det innført kvotefleksibilitet over årsskiftet i fisket etter kolmule.

I tillegg til Noregs kyststatsdel av kolmule, byter også Noreg tradisjonelt til seg kolmule frå EU – samstundes som vi byter frå oss kolmule til Russland.

Noreg fiska både i 2019 og 2020 på forskott på neste års kvote – som i føregåande år. I begge åra fiska norske fartøy den største delen av kvoten sin i EU-sona vest av og nord for Irland. Trass i kyststatsavtalar utan fordeling av totalkvoten og unilateral kvotefastsetjing dei siste åra, har Noreg gjennom bilaterale avtalar med EU og Færøyane tilgang til å fiske delar av kvoten i sonene til EU og Færøyane. Sonetilgang i EU-sona vart, som normalt, godt nytta begge åra, medan tilgangen til Færøy-sona vart nytta i liten grad.

Tabell 5.46 og 5.47 viser kvotane før og etter overføringar mellom partane, og overføringar over år. Dei fleste partane nyttar kvotane godt.

EU-fartøy og færøyske fartøy har dei siste åra fiska den største delen av sine kvotar i eigne farvatn, medan islandske fartøy i størst grad har fiska i færøysk sone. Russland og Grønland fiskar i hovudsak i færøysk sone og i internasjonalt farvatn.

5.3.4 Makrell

Frå og med 2011 vart det innført kvotefleksibilitet over årsskiftet i fisket etter makrell. Tabell 5.48 og 5.49 viser kvotane før og etter overføringane mellom partane, og overføringane over år. Noreg fiska både i 2019 og 2020 på forskott på neste års kvote medan dei andre partane tok med seg unytta kvantum til neste år.

Den norske kvoten blir fiska opp kvart år. Frå og med 2019 vart reguleringa for kystgruppa forenkla. I 2019 og 2020 har fisket for denne gruppa vore betre og det har ikkje vore behov for justeringar undervegs i fisket.

Forstørr bilete

Foto: Frode Adolfsen

5.3.5 Norsk fiske i Irmingerhavet

Den norske kvoten av uer i Irmingerhavet er samansett av tre komponentar: Eit kvantum frå forvaltingsavtalen om snabeluer i Irmingerhavet, og kvantum som Noreg byter til seg frå Grønland og EU. Deltakinga i fisket har variert frå år til år. Dei to siste åra har eitt norsk fartøy deltatt i fisket, og kvoten har vorte godt utnytta, jf. tabell 5.50.

5.3.6 Norsk fiske i det nordvestlege Atlanterhavet

Sidan 2010 har det vore stor interesse for fiske etter torsk i det nordvestlege Atlanterhavet. I begge åra deltok to norske fartøy i dette fiskeriet, og kvoten vart godt utnytta i begge åra.