Høringssvar fra Rasmus S. Haukedal

Regjeringas sitt forslag om sundagsopne butikkar er drive av nyliberalistiske tankar om at auka grad av tilgjenge av ulike produktar er eit slags mål i seg sjølv, og dei frontar dette som "auka fridom"; spørsmålet er i slike høve: frdiom for kven? Fridom for arbeidaren som er tvungen til å arbeide enno ein dag av veka? Fridom for konsumentane som har enno ein dag kvar dei kan verte jaga frå tilbod til tilbod og pressa til å gjere smarte val som konsumentar? Fridomen Solberg proklamerar er i beste fall overfladisk, i verste fall falsk; ho neglisjerar ein meir grunnleggane fridom -- fridom til medbestemming (autonomi), når ho på arrogant vis seier at folket -- som ho skal representera -- kjem til å akseptera forslaget so for det vert innført (implisitt: vi er bakstreverske som ikkje ser kor gunstig det er med sundagsopne butikkar). Ikkje særleg demokratisk