Utkast til forskrift om gebyr til Post- og teletilsynet

Utkast til forskrift om gebyr til Post- og teletilsynet (PT) vert send på høyring, jf. lov 10. februar 1967 om behandlingsmåten i forvaltningssaker (forvaltningsloven) § 37 andre ledd. Utkast til forskrift om gebyr til Post- og teletilsynet er vedlagt. Forskriften vil avløyse forskrift av 20. mars 2000 om gebyr til Post- og teletilsynet.

Utkastet gjeld fastsetjing av gebyr til PT. Gebyr er betaling for ei forvaltningsteneste som vert ytt. PT si verksemd skal i samsvar med vedtak i Stortinget vere sjølvfinansiert, og gebyra skal dekkje kostnadene med den delen av forvaltingsverksemda PT driv som vert finansiert med gebyr.

Bakgrunn for framlegg om ny forskrift

Det er fleire grunnar til at det vert lagt fram framlegg om ny gebyrforskrift. Mellom anna er PT sitt tilsynsområde utvida etter at lova om elektronisk kommunikasjon (ekomloven) trådde i kraft. Bakgrunnen for utvidinga i ekomloven er den tekniske utviklinga (samansmelting av tele, IT og media) og utviklinga som har funne sted innafor marknaden 1PT skal mellom anna undersøke utsiktene på 18 marknader og fastsetje eigna verkemiddel der slikt må til for å sikre konkurransen.. Framlegget til gebyrforskrift reflekterar PT sitt utvida tilsynsområde ved fastsetjing av gebyr.

Det har og vore sentralt å utarbeide reglar som fører til meir objektivitet og transparens ved utmålinga av dei einskilde gebyra. Den største delen av gebyrinntektene til PT har til no vore fastsett skjønnsmessig ved enkeltvedtak. Forskriftsframlegget synleggjer utrekningsmetodane i større grad enn før, ved mellom anna å knytte gebyrutmålinga til målbare storleikar som omsetning og tilgang til ressursar. På same måte som etter gjeldande forskrift vil det framleis vere ein del av gebyra som vert lista særskilt, mens andre gebyr vert fastsette ved enkeltvedtak.

Den viktigaste skilnaden mellom framlegget og gjeldande forskrift er at framlegget i større grad knyt fordelinga av gebyr mellom ulike gebyrpliktige til objektive og kontrollerbare kriterium. Det nye framlegget vil gjere det klarare kva PT har lagt vekt på ved utmålinga av dei einskilde gebyra. Framlegget vil medføre ein vesentleg reduksjon i talet på fakturaer, noko som vil kunne føre til redusert ressursbruk både hos PT og hos andre. Reduksjonen i talet på fakturaer følgjer særleg av at radioamatørane ikkje lengre skal betale ein årleg avgift, og av bortfall av gebyr for eigarane av Kabel-TV nett.

Reglar og føringar

Reglar og føringar om gebyrfinansieringa av PT er:

• lov 4. juli 2003 nr. 83 om elektronisk kommunikasjon (ekomloven), lov 29. november 1996 nr. 73 om formidling av landsdekkende postsendinger (postloven) og lov 15. juni 2001 nr. 81 om elektronisk signatur
• regjeringa si målsetting om forenkling, økt transparens og betre effektivitet i offentleg sektor.

Generelt om framlegget og utforminga av metoden

PT si verksemd skal i samsvar med vedtak i Stortinget vere sjølvfinansiert, og gebyra skal dekkje kostnadene med den delen av forvaltingsverksemda PT driv som vert finansiert med gebyr.

Stortinget vedtek årleg kor mykje PT skal krevje inn i gebyr det komande året. Det fastsette beløp skal så krevjast inn frå dei som har plikt til å betale gebyr etter lov og forskrift. Gebyrberekninga går ut på å fordele kostnadene forholdsmessig mellom dei som skal betale gebyr. Gjeldande metode for utrekning av gebyr baserer seg på faste gebyr som er lista særskilt i forskrifta og ”variable” gebyr som vert utmåla ved enkeltvedtak.

Framlegget har to hovudkomponentar: For det første vert det lagt fram forslag om at dei faste gebyra skal utgjere ein mindre del av dei samla gebyra enn i gjeldande forskrift. Gjennom å la ein mindre del av gebyra liggje fast, vil den årlege endringa av dei andre, ”variable” gebyra verte mindre. Dette følgjer av at talet på dei som skal betale variable gebyr aukar når færre ligg fast, slik at det vert fleire å fordele moglege variasjonar på.

For det andre går framlegget ut på å fastsetje kriterium for fordeling mellom dei som skal dekkje dei ”variable” gebyra. Dels er framlegget ei nedfelling som svarer til, eller ligg nær, dei kriteria som vert brukt ved fastsetjing av gebyr i dag. Dels er det tale om nye modellar for å fordele gebyr. Bruk av fordelingsbrøkar ved fastsetjinga er ikkje noko prinsipielt nytt. Det nye er at kriteria for fordelinga vert synliggjort i forskrifta.

Det er to hovudforhold som avgjer kor stort det einskilde gebyret skal vere. Det eine er Stortinget sitt budsjettvedtak, som fastsetjer kor mykje som skal krevjast inn til saman. Det andre er kor mange aktørar som skal vere med å dele på gebyrbelastninga. Endringar i løyvinga frå Stortinget vil resultere i auka eller redusert gebyr for aktørane, i forhold til den gebyrkategorien dei høyrar til.

I framlegget vert det som nemnt framleis lagt opp til at ein del gebyr følgjer direkte av forskrifta ved at summen som skal innkrevjast inn, er oppgjeve. Slike gebyr og nokre av dei gebyra som følgjer av dei matematiske modellane i forskrifta vil ikkje vere å rekne som enkeltvedtak. Dei vil vere prosessledande avgjerder. I tillegg vert det lagt opp til å fastsetje nokre gebyr ved enkeltvedtak utan at kriteria for utmåling vert spesifisert i forskrifta. Årsaka er at det er vanskeleg å lage enkle og robuste modellar som fordeler brøkane som skal dekkjast for desse områda.

Grensa mellom gebyr som vert fastsett på grunnlag av enkeltvedtak og dei som vert fastsett på grunnlag av prosessledande avgjerd, kan i nokre tilfelle vere vanskelig. Hovudregelen er at berre der det er snakk om ei nærare vurdering av rettsleg eller faktisk art, vil avgjerda vere eit enkeltvedtak i forvaltningslova si forstand. Den nærare vurderinga av om eit gebyr vert krevja inn etter eit enkeltvedtak eller ei avgjerd vil måtte gjerast konkret i det enkelte tilfelle på grunnlag av denne hovudregelen. Det vil mellom anna ha følgje for retten til å klage på utmålinga av gebyret om gebyret er grunna i eit enkeltvedtak eller ikkje.

Kapittel I

Det samla beløpet som det vert vist til i utkastet går fram av statsbudsjettet sin programkategori 22.10 Post og telekommunikasjoner, kapitel 4380. For 2005 har Regjeringa tilrådd ei løyving på kr 170 400 000. Fordelinga av dette beløpet mellom dei ulike forvaltningsområda i utkastet § 1 byggjer på stipulert ressursbruk på dei ulike områda.

Ressursbruken er stipulert på grunnlag av PT sin gjennomsnittlege bruk av årsverk på dei ulike områda. I tillegg er det teke omsyn til at nokre av områda har ein noko høgre gjennomsnittskostnad per årsverk på grunn av særskilde krav til IT- løysingar, måleutstyr og distriktskontor. Det er lagt vekt på historiske gjennomsnittkostnader, og i tillegg er det teke omsyn til prognoser for ressursbruken nokre år framover i tid.

Framlegget i § 2 om gebyrperiode fører mellom anna til at innbetalt gebyr ikkje vert betalt tilbake når registreringspliktig verksemd opphører eller løyve vert sagt opp i gebyrperioden.

Modellen er illustrert i følgjande figur ( klikk her for større versjon av illustrasjonen)

Prosentdelen som skal krevjast inn for kvar kategori samsvarer med stipulert ressursbruk. Fordelinga av gebyr mellom dei som har løyve innan ein kategori vert knytt til objektive kriterium som talet på sendarar, bandbreidde, plassering i frekvensspekteret med meir. I fordelinga innen kvar kategori er det og tatt sikte på at gebyret skal ha samanheng med ressursbruken, men det er i tillegg lagt vekt på å utforme objektive, klare og relativt enkle regler for gebyrfordelinga. Det kan tenkjast mange ulike modeller for å fordele gebyra innafor kvar kategori. Modellane i framlegget er utforma for å balansere dei ulike omsyna.

Kapittel II

I forskriftsframlegget er den samla summen av nummergebyra satt noko lågare enn det som følgjer av gjeldande forskrift. Årsaka er at nummerforvaltninga krev noko mindre ressursar no enn det som var tilfellet ved fastsetjinga av gjeldande forskrift.

Det vert lagt fram forslag om å fjerna regelen om registreringsgebyr for postoperatørar. Etter postforskrifta 4 a pliktar postoperatørar å registrere seg hos Post- og teletilsynet. Unnateke frå kravet er postoperatørar med årleg omsetning under 30 000 kroner eller som formidlar postsendingar for andre operatørar. Post- og teletilsynet har ikkje kunna prioritere å halde registeret oppdatert på grunn av dei administrative kostnadene knytt til dette.

Framlegget legg i § 4 jf. § 1 elles opp til at det årlege postoperatørgebyret skal dekkje 3 % av løyvinga til PT. Dette er ein auke på 7,5 % samanlikna med gebyret i 2003, noko som reflekterer at PT aukar innsatsen både nasjonalt og internasjonalt på postområdet.

Utkastet tek i § 5 inn ein heimel til å fastsetje årlege gebyr ved enkeltvedtak for sertifikatutstedar, jf. lov 15. juni 2001 nr. 81 om elektronisk signatur § 24.

Særskilt merknad til § 6:

Årlege grunngebyr for anlegg drift og tilbod av offentleg telenett, for tilbod av overføringskapasitet og for tilbod av offentleg telefonteneste vert etter framlegget ikkje vidareført.

Fastsetjing av det årlege tilleggsgebyret for tilbydar av offentlege telenett og teletenester etter gjeldande gebyrforskrift § 6 andre ledd første punktum har til no mellom anna tatt utgangspunkt i omsetning knytt til fastnett og mobilnett. Som følgje av at PT sine tilsynsoppgåver dekkjer all verksemd knytt til tilbod av elektroniske kommunikasjonsnett og – tenester, blir grunnlaget for utrekninga utvida. Regelen i framlegget § 6 reflekterer verkeområdet til ekomloven. Framlegget går ut på finansiere tilsyn med nett, tenester og tilhøyrande fasilitetar gjennom ein omsetningsbasert gebyrmodell.

Den særskilte registreringa av kabel-TV-nett som brukaren eig, vert avvikla frå 2005, og det vil difor ikkje vere grunnlag for å vidareføre særskilte gebyr utmålt etter talet på registrerte tilkoplingar for slike nett. Gebyr for tilsyn på dette området vert foreslått kravd inn etter same modell som tilsynet med tilbydarar av andre nett og tenester.

Summen av dei omsetningsbaserte gebyra vil etter denne modellen ikkje skilje seg vesentleg frå summen av kabel-TV-gebyr, registreringsgebyr og tilleggsgebyr for 2003. Storleiken på dei omsetningsbaserte gebyra kvar einskild skal betale, vil avhenge av den gebyrpliktige sin brøkdel av den samla relevante omsetninga. Fram til tidspunktet kor gebyrfordelinga vert fastsett, vil det difor berre vere mogleg å gje prognoser for storleiken på gebyret basert på omsetning førre året. Dette er ikkje noko nytt, men den nye modellen er meir føreseieleg med omsyn til det totale beløpet som skal fordelast mellom dei gebyrpliktige. Prognose for det omsetningsbaserte gebyret for 2005 vert publisert av PT når omsetningstala for 2003 er klare.

Framlegget legg opp til å fordele gebyra mellom dei tilbydarane som har ein relevant årleg omsetning på meir enn 50 millionar kroner. Dette er eit lågare innslagspunkt enn det som har vore nytta fram til no. Innslagspunktet kan ikkje vere 0, då eit slikt prinsipp ville føre til administrative kostnader som ikkje kan forsvarast i høve til storleiken på gebyra til dei med låg årleg omsetnad. Tilbydarar med over 50 millionar kr i årleg relevant omsetning representerer om lag 98 % av den samla omsetning som det vert ført statistikk over. Det vert lagt til grunn at eit innslagspunkt på 50 millionar kr vil kunne handterast med ein forsvarleg administrativ kostnad. Senkinga av innslagspunktet må sjåast i samanheng med opphevinga av registreringsgebyret og kabel-TV-gebyret.

Kapittel III

I samsvar med gjeldande gebyrforskrift vert det kravd årlege gebyr for radioamatørløyve. Regelen om årlege gebyr vert i forskriftsframlegget erstatta med eit eingongsgebyr for dei som får nye løyve, jf § 7.

Modellen deler inn frekvensløyva i fem ulike kategoriar og set fast kor stor brøkdel av frekvensgebyra som skal betalast av kvar einskilt innehavar av løyve innan kvar kategori, jfr. § 8.

I fire av kategoriane vert gebyret utmålt i to komponentar. Den eine komponenten vert delt mellom aktørane utan omsyn til den ressursmengda som vert disponert. Den andre komponenten vert så spreidd på grunnlag av fordelingsnøklar som tar eit visst omsyn til ressursmengda. Dette reflekterer at PT sine kostnader knytt til kvar innehavar av frekvensløyve ikkje veks proporsjonalt med den del av ressursmengda den enkelte disponerer.

Eksempel:Det skal krevjast kr 6 000 frå tre aktørar som disponerer ulik bandbredde.

A: 50 MHz, B: 100 MHz og C: 150 MHz bandbredde. Ein modell som berre la vekt på ressursmengda ville fordelt gebyra slik: A:1 000, B: 2000 og C: 3 000. Ein annan måte å fordele gebyra på er A: 1000 + 500= 1500, B 1000 + 1000=2000 og C 1000 + 1500 = 2500. Her vert halvparten av det totale beløpet fordelt likt mellom dei tre, og halvparten fordelt på grunnlag av den ressursmengda den einskilde har.

I § 13 vert ein av gebyrkomponentane berekna på grunnlag av bandbreidda den einskilde disponerer multiplisert med ei vekt 1/f, der f er senterfrekvensen i frekvensbandet. Vekta vert mindre jo høgre opp i frekvensspekteret løyvet ligg. Årsaka til at ein har valt å nytte senterfrekvensen i dei einskilde banda er at det vert oppfatta som meir rettferdig at til dømes dei som har UMTS- frekvensar betaler den same bandbreiddeavhengige gebyrkomponenten per MHz, uavhengig av kvar i UMTS- bandet frekvensane ligg. Alternativet er å la vekta reduserast kontinuerleg med aukande frekvens. Konsekvensen av å nytte senterfrekvensen i dei einskilde banda er liten. PT avgjer kva som er eit einskild frekvensband i denne samanhengen.

For regionale løyve er den ressursavhengige gebyrkomponenten avhengig av folketalet i det område løyvet gjeld for. Grunnen til dette er at PT sine kostnader ikkje vert dobla om eit landsdekkjande løyve vert delt inn i to regionale. Tilsynskostnadene har ein samanheng med utnyttingsgraden, som er nærare kopla til folketal enn til dømes til geografisk areal.

Summen av gebyr under dette kapitelet går noko ned i høve til gebyrnivået under gjeldande forskrift. På grunn av justering av forvaltningsmetodane vil ein monaleg del av reduksjonen kome nokre av dei som har spektrumsløyve for Profesjonell Mobil Radio, til gode.

Gebyrnivået for dei andre kategoriane vert ikkje vesentleg endra. Innanfor kategoriane vert fordelinga mellom dei gebyrpliktige noko endra, slik at den i større grad enn gjeldande modell reflekterer PT sine kostnader. Den generelle tendensen er at dei som disponerer ein stor del av ressursane må betale ein noko større del av gebyra enn etter gjeldande forskrift.

I utkastet § 14 vert det lagt fram forslag om å kunne utmåle gebyr skjønnsmessig for nokre kategoriar løyve som det er vanskelig å knytte til objektive kriterium av den typen som er lagt til grunn for dei andre løyva under dette kapitelet. I tillegg vert det lagt til rette for å utmåle gebyr for eventuelle nye løyve som ikkje passer inn i kategoriane i utkastet § 14 andre ledd.

Utkast til kapittel IV

Kapitelet gjeld gebyr for utstyrsløyve og gebyr til finansiering av utstyrsrelatert tilsyn. Auken av gebyra for utstyrsløyve reflekterer PT sin ressursbruk på området.

Framlegget går ut på å finansiere utstyrstilsynet gjennom gebyr retta mot registrerte importørar, produsentar, radioforhandlarar og autoriserte installatørar. Før vart tilsyn på dette området delvis finansiert gjennom typegodkjenningsgebyr. Bortfallet av typegodkjenningsordninga fører til at ein større del av utgiftene med tilsyn på dette området må finansierast gjennom andre gebyr. Isolert sett er den prosentvise auken i desse gebyra stor. Men summen kvart enkelt gebyr aukar med er ikkje særleg stor og må sjåast i samanheng med at det ikkje vert kravd andre gebyr for tilsyn med og kontroll av utstyr.

Utkast til kapittel V

Framlegget i § 18 opprettheld Post- og teletilsynet sin moglegheit til å gjere unntak i særlege høve. I tillegg vert det gjort klart at store variasjonar i gebyrkravet frå eit år til neste skal vurderast som eit særleg høve med sikte på å unngå urimelege utslag, for eksempel som følgje av endra tal på tilbydarar innafor den enkelte gebyrkategori.

Økonomiske og administrative konsekvensar av utkastet

Framlegget vil føre til at PT sin ressursbruk knytt til utmåling og innkrevjing av gebyr går ned. Mellom anna vil talet på fakturaer verte redusert med over 10 000 per år. Det vil skje ein vesentleg reduksjon i arbeidet med rapportering og vedlikehald av fakturagrunnlag både hos PT og hos dei gebyrpliktige. Desse ressursane vil kunne setjast inn på andre område.

Det samla beløpet som skal krevjast inn av PT vert ikkje påverka av framlegget. Rammene vert fastsette årleg i statsbudsjettet. Forslaget fører derimot til nokre endringar i fordelinga av gebyra mellom dei gebyrpliktige. Dels reflekterer dette endringar i PT sin allokering av ressursar mellom dei ulike forvaltningsområda. Dels er det ein konsekvens av overgangen frå skjønnsmessig fastsetjing av gebyr til regelbasert fastsetjing.

Høringsfrist

Samferdselsdepartementet ber om kommentarar innan 10. januar 2005.

Høyringssvar skal sendast

Samferdselsdepartementet, postboks 8010 Dep, 0030 Oslo eller på e-post til postmottak@sd.dep.no

Dersom du har spørsmål

PT vil publisere prognoser for gebyr for 2005 på sin heimeside ( http://www.npt.no) i parallell med denne høyringa.

Særskilte spørsmål om framlegget kan sendast til: gebyr2005@npt.no

Alternativt kan spørsmål om framlegget rettast til

• Kristin Due Hauge i Post- og teletilsynet på tlf: 22 82 48 39
• Christina Christensen i Samferdselsdepartementet på tlf: 22 24 82 34
• Marianne Røgeberg i Samferdselsdepartementet på tlf: 22 24 83

Med hilsen

Fastsett av Samferdsledepartementet xx.yy. 2004 med heimel i lov 4. juli 2003 nr. 83 om elektronisk kommunikasjon §§ 11-6 og 12-1, 12-2, jf. kgl.res. 4. juli 2003 nr 881, lov 29. november 1996 nr. 73 om formidling av landsdekkende postsendingar § 20, jf. kgl. res. 25. juni 1999 og lov av 15. juni 2001 nr.81 om elektronisk signatur § 24, jf. kgl.res. 15. juni 2001 nr. 615 og forskrift 15. juni 2001 nr.611 om krav til utsteder av kvalifiserte sertifikater mv. §12.

Kapittel I

§ 1Gebyrfordeling mellom forvaltningsområde

Det samla beløpet som Post- og teletilsynet kan krevje inn som gebyr går fram av det årlege statsbudsjettet.

Av det samla beløpet skal:

1. 45 % krevjast frå tilbydar av elektronisk kommunikasjonsnett, elektronisk kommunikasjonsteneste og tilhøyrande fasilitetar, sertifikatutstedar som er registreringspliktig etter lov av 15. juni 2001 nr. 81 om elektronisk signatur § 18 og innehavar av løyve til bruk av nummer, namn og adresseressursar
   43 % krevjast frå innehavar av frekvensløyve, og
2. 9 % krevjast frå registrert importør, produsent og radioforhandlar, frå autorisert installatør og frå innehavar av løyve for aeromobilt utstyr og nødpeilesendar.
3. 3 % krevjast frå postoperatør

§ 2Gebyrperiode

Årleg gebyr vert utmåla for heile kalenderår (gebyrperiode). Det skal betalast gebyr for kalenderåret når løyve, registrering eller autorisasjon er gyldig ved kalenderåret sin start. Det skal og betalast gebyr for heile kalenderåret i det år registrering vert gjort, eller løyve eller autorisasjon vert gitt. Dersom løyve, registrering eller autorisasjon er oppsagt innan starten av eit kalenderår, skal det ikkje betalast gebyr for det følgjande året.

Kapittel II

§ 3Gebyr for løyve til bruk av nummer, namn og adresseressursar

Årleg gebyr for løyve til bruk av nummerressursar i nummerplan for telefon m.m. (E.164) er:

1. for løyve til bruk av 8-sifra nummer kr 10 000, eller der dette gir høgare gebyr

1. for 8-sifra nummer i 8xx-serien kr 0,20 for kvart nummer
2. for 8-sifra nummer i seriane 2, 3, 5, 6, 7 kr 0,05 for kvart nummer
3. for 8-sifra nummer i seriane 4 og 9 kr 0,15 for kvart nummer

2. for 4-sifra nummer i serien 18xx kr 4 000 for kvart nummer
3. for 5-sifra nummer kr 6000 for kvart nummer
4. for kvart prefiks for val av tilbydar av elektronisk kommunikasjonsnett som brukast til offentleg tilgjengeleg elektronisk kommunikasjonsteneste kr 4 000.

Årleg gebyr for disponering av nummerressursar i andre nasjonale obligatoriske nummerplanar er for:

1. X.121 DNIC kr 6 000
2. X.121 PNIC (DNIC + 2 eller 3 siffer) kr 6 000

1. E.118 kortutgivarkode (IIN) kr 6 000
2. E.167 ISDN-nettkode for lukka brukargrupper kr 6 000
3. E.212 mobil nettkode (MNC) kr 6 000
4. E.214 nettkode (NC) for landmobile nett kr 6 000
5. Q.704 punktkodar for nasjonal signalering (NI=3) uavhengig av kor mange punktkodar som disponerast kr 5 000
6. Q.708 punktkodar for internasjonal signalering (NI=0) uavhengig av kor mange punktkodar som disponerast kr 5 000
7. T.35 leverandørkode kr 6 000
8. Tilbydarkode for tilbydarportabilitet kr 4 000

Eingongsgebyr for løyve til bruk og registrering etter frivillige nummerplanar er kr 5 000 for:

1. registrering av ADMD domenenamn for X.400 elektronisk post
2. registrering av PRMD domenenamn for X.400 elektronisk post
3. løyve til bruk av EDI-identifikator for bruk i EDIFACT
4. løyve til bruk av ISO-DCC nettadresse (NSAP-adresse)
5. løyve til bruk av objektidentifikator.

§ 4Gebyr for postoperatør

Post- og teletilsynet kan ved enkeltvedtak fastsette årleg gebyr for postoperatørar i samsvar med lov 29. november 1996 nr. 73 om formidling av landsdekkende postsendinger (postloven) § 20. Det skal krevjast inn eit beløp som er i samsvar med § 1 andre ledd nr. 4.

§ 5Gebyr for sertifikatutstedar

Post- og teletilsynet kan ved enkeltvedtak fastsette årleg gebyr for sertifikatutstedar som er registreringspliktige etter lov 15. juni 2001 nr. 81 om elektronisk signatur § 18, jf § 24.

§ 6Gebyr for tilbydar av elektronisk kommunikasjonsnett, elektronisk kommunikasjonsteneste og tilhøyrande fasilitetar

Samla gebyr som skal fordelast mellom tilbydarar av elektronisk kommunikasjonsnett, elektronisk kommunikasjonsteneste og tilhøyrande fasilitetar er beløpet etter §1 andre ledd nummer 1, fråtrekt gebyr etter §§ 3 og 5.

Beløpet etter første ledd skal fordelast forholdsmessig mellom tilbydarar med relevant omsetning over 50 millionar norske kroner i siste rekneskapsår før gebyrperioden. Kvar tilbydar skal betale ein brøkdel av dette beløpet som svarar til tilbydaren sin brøkdel av den samla relevante omsetninga til dei som skal betale gebyr etter dette leddet. Relevant omsetning er omsetning i marknader for elektronisk kommunikasjonsnett og -teneste.

Kapittel III

§ 7Gebyr for radioamatørløyve

Det skal betalast kr 2000 i eingongsgebyr før det vert gjeve radioamatørløyve.

§ 8Gebyr for frekvensløyve

Samla gebyr som skal fordelast mellom innehavarane av frekvensløyve etter §§ 8-13, er beløpet etter § 1 andre ledd nummer 2, fråtrekt gebyr etter §§ 7 og 14. Frekvensløyve er løyve til å ta i bruk delar av frekvensspekteret.

Beløpet etter første ledd skal fordelast på følgjande måte:

1. 47 % mellom dei med frekvensløye for Profesjonell Mobil Radio
2. 11 % mellom dei med sendarløyve i frekvensband planlagt for kringkastingstenester
3. 10 % mellom dei med andre sendarløyve enn dei som er nemnt i nummer 2)
4. 23 % mellom dei med spektrumsløyve i frekvensband planlagt for kringkasting eller mobile tenester
5. 9 % mellom dei med andre spektrumsløyve enn dei som er nemnt i nummer 4).

Sendarløyve er løyve til å ta i bruk spekteret med konkrete radiosendarar. Spektrumsløyve er løyve til å nytte ein del av spekteret i eit geografisk område utan at det er definert kvar radiosendarane skal plasserast.

§ 9Gebyrfor frekvensløyve for Profesjonell Mobil Radio

Innehavar av spektrumsløyve for Profesjonell Mobil Radio skal betale kr 100 000, og kr

6 250 for kvar 12,5 kHz kanal som disponerast.

Beløpet etter § 8 andre ledd nummer 1, fråtrekt samla gebyr etter første ledd, skal fordelast mellom innehavarane av sendarløyve for Profesjonell Mobil Radio på følgjande måte: Basestasjonar blir tilordna ei vekt på 5. Mobile stasjonar blir tilordna ei vekt på 1. Gebyret for kvar stasjon vert lik stasjonen si vekt, delt på det samla talet veide stasjonar med sendarløyve, multiplisert med beløpet etter første punktum.

§ 10Gebyr for sendarløyve i frekvensband planlagt for kringkastingstenester

Dei som har sendarløyve for riksdekkande kringkastingsnett skal betale ein gebyrkomponent på kr 500 000 for kvart nett, pluss gebyr for kvar sendar etter fjerde ledd.

Dei som har sendarløyve for andre kringkastingsnett skal betale ein gebyrkomponent på kr 2000 for kvart nett, pluss gebyr etter fjerde ledd.

Sendarar vert tilordna vekter som i tabell 1. Sendarar som fell inn under fleire kategoriar vert tilordna ei vekt som er lik produktet av vekta i kvar kategori.

Beløpet etter § 8 andre ledd nummer 2, fråtrekt summen av dei faste gebyra etter første og andre ledd, skal fordelast mellom dei som har sendarløyve i frekvensband planlagt for kringkastingstenester slik at gebyret for kvar sendar vert lik sendaren si vekt, delt på det samla talet veide sendarar, multiplisert med beløpet.

tabell 1

§ 11Gebyr for andre sendarløyve

Gebyr for sendarløyve som ikkje fell inn under §§ 9 andre ledd og 10 vert berekna etter paragrafen her.

Sendarløyve for jordstasjonar for satellitt og stasjon til bruk til forsking vert tilordna ei vekt på 50. Stasjon i radiotelemetrisystem, punkt til punkt/multipunkt, med kanalbredde under eller lik 25 kHz og utstrålt effekt (e.r.p) under eller lik 0,5 W vert tilordna ei vekt på 2. Andre sendarar vert tilordna vekt som i tabell 2.

Beløpet etter § 8 andre ledd nummer 3 skal fordelast mellom dei som har sendarløyve slik at gebyret for kvar sendar vert lik sendaren si vekt, delt på det samla talet veide sendarar, multiplisert med beløpet.

tabell 2

§ 12Gebyr forspektrumsløyve i frekvensband planlagt for kringkasting eller mobile tenester.

Dei som har spektrumsløyve i frekvensband som går fram av tabell 3 og som ikkje fell inn under § 9, skal betale ein gebyrkomponent på kr 50 000 for kvar samanhengande frekvensblokk dei disponerer, pluss ein gebyrkomponent etter tredje ledd.

Beløpet etter § 8 andre ledd nummer 4, minus summen av dei faste gebyrkomponentane etter første ledd, skal fordelast mellom dei med spektrumsløyve i forhold til den bandbreidda som spektrumsløyvet famnar om. Bandbreidda vert tilordna ei vekt som i tabell 3. For regionale løyve vert denne vekta multiplisert med brøkdelen av befolkninga i Noreg som er busett i dekningsområdet til løyvet.

Gebyret som vert berekna på grunnlag av disponert bandbreidde er lik den vekta bandbreidda som spektrumsløyvet famnar om, delt på den samla vekta bandbreidda, multiplisert med beløpet etter andre ledd.

tabell 3

§ 13Gebyr for andrespektrumsløyve

Gebyr for spektrumsløyve som ikkje fell inn under §§ 9 første ledd og 12 vert berekna etter paragrafen her.

Den eine halvparten av beløpet etter § 8 andre ledd nummer 5 skal fordelast mellom dei med spektrumsløyve med ein lik del for kvar samanhengande frekvensblokk dei disponerer. Dei skal og betale gebyr etter tredje ledd.

Den andre halvparten av beløpet etter § 8 andre ledd nummer 5 skal fordelast mellom dei med spektrumsløyve i forhold til den bandbreidda som spektrumsløyvet famnar om. Bandbreidda vert tilordna ei vekt lik 1/f, der f er senterfrekvensen i det frekvensbandet frekvensblokka ligg i. For regionale løyve vert denne vekta multiplisert med brøkdelen av befolkninga i Noreg som er busett i dekningsområdet til løyvet. Gebyret som vert berekna på grunnlag av disponert bandbreidde er lik den vekta bandbreidda som spektrumsløyvet famnar om, delt på den samla vekta bandbreidda, multiplisert med beløpet etter første punktum.

§ 14Andre frekvensgebyr

Post- og teletilsynet kan ved enkeltvedtak fastsette gebyr for internasjonal koordinering for satellittverksemd, gebyr for Forsvaret sine frekvensløyve, gebyr for frekvensløyve for maritim radioverksemd og gebyr for frekvensløyve knytt til luftfartsverksemd

Post- og teletilsynet kan ved enkeltvedtak fastsette gebyr for frekvensløyve som ikkje er omfatta av reglane i § 7-13.

Kapittel IV

§ 15Gebyr for løyve for aeromobilt radioutstyr

Eingongsgebyr for registrering av installert radioutstyr i luftfartøy er for:

1. fullt utstyrt luftfartøy over 9000 kg kr 5500
2. fullt utstyrt luftfartøy under 9000 kg kr 2750
3. luftfartøy som ikkje er fullt utstyrt kr 1100.

Årleg gebyr er kr 400 for:

1. løyve for radioutstyr med kommunikasjonstenester ombord i luftfartøy
2. løyve for radionavigasjonsutstyr ombord i luftfartøy
3. løyve for pulsutstyr ombord i luftfartøy.

Årleg gebyr for løyve for teleterminal ombord i luftfartøy er kr 1100.

Årleg gebyr for løyve for radioutstyr som kan overføre på aeromobile, maritime og private kanalar ombord i luftfartøy er kr 700.

§ 16Gebyr for løyve for identifiserbar nødpeilesendar

Årleg gebyr for løyve for identifiserbar nødpeilesendar er kr 600.

§ 17Gebyr for registrert importør, produsent, radioforhandlarog forautoriserte installatørar

Samla gebyr som skal fordelast mellom registrerte importørar, produsentar, radioforhandlar og autoriserte installatørar er beløpet som følgjer av § 1 andre ledd nummer 3, minus gebyr etter §§ 15 og 16.

Beløpet etter første ledd skal fordelast slik: Kvar kategori får tilordna ei vekt som i tabell 4. Gebyret for kvar registrert importør, produsent, radioforhandlar og for kvar autorisasjon vert da vekta, dividert på summen av dei veide registrerte importørar, produsentar, radioforhandlarar og autorisasjonar, multiplisert med beløpet som følgjer av første ledd.

tabell 4

Kapittel V

§ 18Unntak

Post- og teletilsynet kan i særlege høve gjere unntak frå kapitel II, III og IV.

Stor variasjon i gebyret frå eit år til neste skal reknas som særleg høve.

§ 19Klageinstans

Samferdsledepartementet avgjer klage på enkeltvedtak etter forskrifta her.

§ 20Sanksjonar

Dersom gebyr ikkje vert betalt kan Post- og teletilsynet innafor rammene til ekomloven § 10-8, trekkje tilbake løyve, nekte bruk og nekte å utferde nye løyve.

Bruk av sanksjonar endrar ikkje plikta til å betale fastsette gebyr.

§ 21Iverksetjing m.v.

Forskrifta tek til å gjelde XXXX.

Frå same tid vert forskrift 20. mars 2000 nr 302 om gebyr til Post- og teletilsynet oppheva.