2 Nærmare om direktivet

Direktiv 2005/60/EF om førebyggjande tiltak mot bruk av det finansielle systemet til kvitvasking av pengar og finansiering av terrorisme (tredje kvitvaskingsdirektivet) gjev EU-kommisjonen fullmakt til å fastsetje nærmare reglar til å gjennomføre direktivet på visse område.

I kommisjonsdirektiv 2006/70/EF er det fastsett visse tiltak for gjennomføring av tredje kvitvaskingsdirektivet. Direktiv 2006/70/EF skal gjennomførast i den nasjonale lovgjevinga i medlemsstatane innan 15. desember 2007, dvs. at gjennomføringsfristen er den same som for tredje kvitvaskingsdirektivet.

Etter tredje kvitvaskingsdirektivet vert det stilt særskilte krav til lovgjevinga i medlemsstatane når det gjeld dei rutinane som institusjonar har når dei gjennomfører transaksjonar med og/eller har eit forretningsmessig tilhøve med utanlandske «politisk utsette personar». Overfor slike personar skal institusjonane gjennomføre grundigare kundeidentifikasjon enn det som følgjer av dei alminnelege reglane i direktivet når det gjeld slik identifikasjon. Kommisjonsdirektiv 2006/70/EF definerer kva personar som skal reknast som «politisk utsett person». I direktivet er det fastsett at politisk utsette personar m.a. skal omfatte statsoverhovud, medlemmer av regjering, nasjonalforsamling og høgsterett, høgtståande diplomatar og offiserar, og dessutan ektefellane/sambuarane, foreldra og barna til slike personar.

I tredje kvitvaskingsdirektivet er det fastsett at medlemsstatane kan gjere unntak frå delar av regelverket for kundeidentifikasjon for kundar som representerer ein låg risiko for kvitvasking eller terrorfinansiering. Kommisjonsdirektiv 2006/70/EF gjev nokre tilfelle der kunden skal reknast for å utgjere ein låg risiko. Som døme på dette nemner direktivet visse offentlege styringsorgan, visse juridiske personar som er under tilsyn og visse produkt som på førehand er avgrensa til ein sum på 15 000 euro.

Tredje kvitvaskingsdirektivet tillèt at medlemsstatane kan avgjere at visse institusjonar som driv finansiell verksemd av sporadisk eller svært avgrensa omfang, ikkje skal vere omfatta av direktivet. Kommisjonsdirektivet fastset nærmare kriterium for kva som skal reknast som sporadisk og svært avgrensa omfang. Den finansielle verksemda må m.a. vere avgrensa både i høve til den samla verksemda og med omsyn til den einskilde transaksjonen. Nasjonale styresmakter må fastsetje ei grense for kva summar den finansielle verksemda ikkje skal overstige. Den finansielle verksemda skal dessutan vere direkte knytt til hovudverksemda, og skal berre vere eit tilbod til hovudverksemda sine kundar.